หลักการวิธีการ NDT แบบต่างๆ

ฉัน. เอ็ดดี้คืออะไร Cในปัจจุบัน Tการเป็นอยู่

การทดสอบกระแสเอ็ดดี้ (หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าการทดสอบกระแสไหลวนและ ECT) เป็นหนึ่งในวิธีการทดสอบแม่เหล็กไฟฟ้าหลายวิธีที่ใช้ในการทดสอบแบบไม่ทำลาย (NDT) โดยใช้การเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าเพื่อตรวจจับและระบุลักษณะข้อบกพร่องของพื้นผิวและใต้พื้นผิวในวัสดุที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้า

หลักการของกกต

ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด - หัววัด ECT แบบองค์ประกอบเดียว - ขดลวดนำไฟฟ้าตื่นเต้นกับกระแสไฟฟ้าสลับ ขดลวดนี้จะผลิตไฟฟ้ากระแสสลับ สนามแม่เหล็ก รอบๆ ตัวมันเองในทิศทางที่ถูกกำหนดโดย กฎมือขวา- สนามแม่เหล็กจะสั่นที่ความถี่เดียวกันกับกระแสที่ไหลผ่านขดลวด เมื่อขดลวดเข้าใกล้วัสดุที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้า กระแสที่อยู่ตรงข้ามกับขดลวดจะถูกเหนี่ยวนำให้เกิดในวัสดุ - กระแสน้ำวน

ความแปรผันของค่าการนำไฟฟ้าและการซึมผ่านของแม่เหล็กของวัตถุทดสอบ และการมีอยู่ของข้อบกพร่องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของกระแสไหลวนและการเปลี่ยนแปลงเฟสและแอมพลิจูดที่สอดคล้องกัน ซึ่งสามารถตรวจจับได้โดยการวัดการเปลี่ยนแปลงอิมพีแดนซ์ในขดลวด ซึ่งเป็นสัญญาณบอกเล่า ของการมีอยู่ของข้อบกพร่อง นี่คือพื้นฐานของ ECT มาตรฐาน (ม้วนแพนเค้ก)

ECT มีการใช้งานที่หลากหลายมาก รวมถึงการตรวจสอบรอยแตกร้าว การตรวจสอบรอยเชื่อม การตรวจสอบท่อแลกเปลี่ยนความร้อน การตรวจสอบชิ้นส่วนรถยนต์ การตรวจสอบการรักษาความร้อน การคัดแยกวัสดุ และอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดทางกายภาพในการสร้างกระแสน้ำวนและความลึกของการเจาะ (ความลึกของผิว).

ผลกระทบต่อผิวหนัง

ผลกระทบทางผิวหนังเป็นแนวโน้มของการ กระแสไฟฟ้าสลับ (AC) ให้กระจายภายในก ตัวนำ เช่นนั้น ความหนาแน่นกระแส มีขนาดใหญ่ที่สุดใกล้กับพื้นผิวของตัวนำ และลดลงตามความลึกในตัวนำที่มากขึ้น กระแสไฟฟ้า flส่วนใหญ่อยู่ที่ "ผิวหนัง" ของตัวนำ ระหว่างพื้นผิวด้านนอกกับระดับที่เรียกว่าความลึกของผิวหนัง ผลของผิวหนังทำให้เกิดผล ความต้านทาน ของตัวนำให้สูงขึ้น ความถี่ โดยที่ความลึกของผิวหนังเล็กลง จึงลดหน้าตัดที่มีประสิทธิภาพของตัวนำ ผลของผิวหนังเกิดจากการต่อต้าน กระแสน้ำวน เกิดจากการเปลี่ยนแปลง แม่เหล็ก สนามที่เกิดจากกระแสสลับ

ความลึกของผิว

เครื่องปรับอากาศ ความหนาแน่นกระแส J ในตัวนำ ลดลงแบบทวีคูณ จากคุณค่าของมันที่ผิวเผิน J_S ตามความลึก d จากพื้นผิวดังนี้:

ที่ไหน δ เรียกว่า ความลึกของผิวหนัง- ความลึกของผิวหนังจึงถูกกำหนดให้เป็นความลึกใต้พื้นผิวของตัวนำซึ่งความหนาแน่นกระแสลดลงเหลือ 1/e (ประมาณ 0.37) ของ J_S.

ที่ ความหนาแน่นกระแส ซึ่งมีขนาดเล็กกว่า 1/e (ประมาณ 0.37) ของ J_S อ่อนแอเกินกว่าจะทดสอบได้ ดังนั้นจึงใช้การทดสอบกระแสไหลวนสำหรับการตรวจสอบพื้นผิวและใต้พื้นผิว

ครั้งที่สอง คืออะไร การรั่วไหลของฟลักซ์แม่เหล็ก

การรั่วไหลของสนามแม่เหล็ก (TFI หรือเทคโนโลยีการตรวจสอบสนามตามขวาง) เป็นวิธีการทดสอบแบบไม่ทำลายด้วยแม่เหล็กซึ่งใช้ในการตรวจจับการกัดกร่อนและการแตกเป็นรูในโครงสร้างเหล็ก ซึ่งโดยทั่วไปคือท่อและถังเก็บ หลักการพื้นฐานคือใช้แม่เหล็กอันทรงพลังในการทำให้เหล็กเป็นแม่เหล็ก ในบริเวณที่มีการกัดกร่อนหรือโลหะหายไป สนามแม่เหล็กจะ "รั่ว" จากเหล็ก ในเครื่องมือ MFL (หรือ Magnetic Flux Leakage) จะมีการวางเครื่องตรวจจับแม่เหล็กไว้ระหว่างขั้วของแม่เหล็กเพื่อตรวจจับสนามการรั่วไหล นักวิเคราะห์ตีความการบันทึกแผนภูมิของสนามการรั่วไหลเพื่อระบุพื้นที่ที่เสียหายและเพื่อประเมินความลึกของการสูญเสียโลหะ

ที่สาม คืออะไร การทดสอบความถี่ต่ำ

การทดสอบความถี่ต่ำเป็นวิธีการระหว่างการรั่วไหลของกระแสเอ็ดดี้และฟลักซ์แม่เหล็ก กระแสไหลวนส่วนใหญ่เกิดจากรอยแตกที่พื้นผิวและใต้ผิวดิน และการรั่วไหลของฟลักซ์แม่เหล็กมีไว้สำหรับการกัดกร่อนของวัสดุที่มีความหนา ความถี่ต่ำสามารถทดสอบวัสดุที่มีความหนามากกว่ากระแสไหลวนและไม่สามารถทำได้’ไม่จำเป็นต้อง ดึงดูด วัสดุเช่น MFL ดังนั้นจึงสามารถใช้ LFT เพื่อตรวจจับการกัดกร่อนขนาดใหญ่สำหรับวัสดุที่มีความหนาได้ แน่นอนว่าความไวในการทดสอบไม่สูงเท่ากับกระแสเอ็ดดี้และการรั่วไหลของฟลักซ์แม่เหล็ก

IV. คืออะไร หน่วยความจำแม่เหล็กโลหะ

การทดสอบหน่วยความจำแม่เหล็กโลหะคือการ กำหนด พื้นที่ความเข้มข้นของความเครียด การทดลองพิสูจน์ว่าภายใต้การกระทำของการโหลดทางเลือก การทำให้เป็นมาตรฐาน ปรากฏการณ์โดเมนแม่เหล็กเกิดขึ้นในสถานที่ที่มีข้อบกพร่องและรวมอยู่ในบริการ ส่วนประกอบเฟอร์โรแมกเนติกและสนามแม่เหล็กรั่วเกิดขึ้น ณ จุดบกพร่องหรือความเครียดภายในสัมพันธ์กัน ความเข้มข้น ค่าการนำแม่เหล็กของโลหะมีค่าต่ำสุดและมีส่วนประกอบแทนเจนต์ของมัน สนามแม่เหล็กมีค่าสูงสุด ดังนั้นสัญญาณของส่วนประกอบปกติจึงเปลี่ยนไปและ ค่าของมันคือศูนย์ สามารถระบุตำแหน่งบริเวณความเข้มข้นของความเครียดได้โดยการตรวจจับส่วนประกอบปกติของการรั่วไหล สนามแม่เหล็กบนพื้นผิว